آذر ماه سال 1360 ، وقتی غلامعلی پیچک به ضرب گلوله ی بعثیان ، روی ارتفاعات «برآفتاب» افتاد ، علی رضا انگشت به دهان ماند که این چه رفاقت نیمه راهی بود.

غلامعلی پیچک و علی رضا موحد دانش در جبهه های غرب با هم آشنا شدند و این آشنایی به صمیمیتی عمیق و محکم تبدیل شد. 20 آذر ماه سال 1360 ، وقتی غلامعلی پیچک به ضرب گلوله ی بعثیان ، روی ارتفاعات «برآفتاب» افتاد ، علی رضا انگشت به دهان ماند که این چه رفاقت نیمه راهی بود.

وقتی به تهران بازگشت تا در آخرین وداع با غلامعلی شرکت کند ، در بهشت زهرا ، پیش از شستن بدن غلامعلی ، صورت بر صورت رفیق گذاشت و ... شاید نجوایی کرد که کسی نشنید . اما دوربینی ، بی سر و صدا از این حالات دو رفیق و بوسه آخر حاج علی رضا بر گونه غلامعلی تصویری به یادگار ثبت کرد. مشرق امروز این دو تصویر را هدیه می کند به تمام دل هایی که در گرو رفاقت با شهیدانند.
روحمان با یادشان شاد.

. جمجمه انسانی شاخ دار

 

در دهه 80 جمجمه انسانی شاخ دار عجیبی در یک تپه گورستانی در Sayre، برادفور کانتی، پنسیلوانیا یافت شد. چیزی که این یافته باستانی را عجیب می‌سازد شاخ‌های دو اینچی است که بر بالای حفره‌های چشمی ‌‌قرار دارد. این جمجمه ظاهرا همراه با اسکلت‌هایی به بلندی 7 فوت کشف شده که حدود 1200 سال قبل از میلاد دفن شده بودند. این کشفیات توسط کتابدار محترم محلی، یک مقام عالی رتبه کلیسای Presbyterian و دو پرفسور پیدا شد. این جمجمه به همراه اسکلت‌ها به موزه تحقیقات آمریکایی در فیلادلفیا فرستاده شد، اما آنها را دزدیدند و دیگر هرگز پیدا نشد.

2. سنگ‌های دروپا

باستان شناسان سال 1938 در کوه‌های Baian-Kara-Ula درمورد مرزهایی که چین و تبت را جدا می‌کند تحقیق می‌کردند که با یک سری غار روبرو شدند. درون غارها قبرهای محتوی اسکلت‌هایی با بلندای سه فوت قرار داشت که جممه‌هایی ناهنجار داشتند. دیوارهای غارها با نقاشی‌هایی از خورشید، ماه، ستاره‌ها، ....  و موجوداتی با سرهای دراز تزئین شده بود. یکی از عجیب ترین کشفیات دیگر آنها  این دیسک‌های 12 اینچی است که به سنگ‌های دروپا مشهور شدند. 716 عدد دیسک از غارها به دست آمد. پروفسور «تسون اوم نوئی» از آکادمی‌بیجینگ برای تحقیقات تاریخی اش این اشیاء عجیب را مورد مطالعه قرار داد و بعدها فاش کرد که آنها با زبان بیگانه مرموزی پوشانده شده اند. او متن‌ها را ترجمه کرد و ادعا کرد که یک سفینه فضایی متعلق به بیگانگان 12.000 سال پیش در منطقه Bayan Har Shan سقوط کرده است! این بیگانگان «دروپا» یا «دزوپا» نام داشتند.

لطفا بقیه مطلب را در ادامه مطلب بخوانید

 

اری من منتظر خواهم ماند تاروزی با لباس سرتاپا سفید در بین مردم که دورم هستند حضورپیدا کنم ...اری ان روز خواهد امد ... به همه بگویید که من تا ابد زنده خواهم ماند...میمانم تا ببینم بر خائنین چه می اید ... گر نماندم تو بمان...

تکه تکه های ترنم احساسم مملو از بوی غریب تنهایی ی باز نیافتنی است که انگار سال هاست از من ربوده اندش و من برای هر قطره اش بار ها نماز باران خوانده ام .
من تنها تر از یک ملودی به دنیا آمدم و انگار تنها تر از یک سلول می میرم و هیچ کس نخواهد فهمید چقدر مرگم از درد و چقدر اش از غم بود.
فکر کن چقدر غصه آور است که احساست را مجبور باشی با همه قسمت کنی ! احساسی که تمامش را دوست داری بار ها و بار ها فقط و فقط به یک نفر تقدیم کنی. درد های کهنه پینه می بندند و درد های تازه دهان باز می کنند . دیدی که یک جوانه ی گندم چقدر معصومانه و ملیح می روید !؟ باورش حتی برای ما نیز سخت است که دیر زمانی است از من فرار و به ما پناه آورده ایم ...

جمعه هم آمد ولی آن جمعه ی دلخواه نیست

    بت پرستانیم و مثل ما کسی گمراه نیست

عشق اینجا بین آدم ها غریب افتاده است

   در بساط خالی ما آه حتی آه نیست ...

**خدایا وقتی ازم گرفتی و بهم بخشیدی ، فهمیدم که معادله زندگی ، نه غصه خوردن برای نداشته هاست و نه شاد بودن برای داشته ها . . .

**ساحل دلت را به خدا بسپار ، خودش قشنگ ترین قایق را برایت می فرستد...

عهد و پیمان با خدا
در كتاب كیفر و كردار جلد 2 آمده است:
جوانى با خداى متعال عهد و پیمان بست كه به دنیا دل نبندد و به زیورآلات آن ننگرد چون اینها انسان را از یاد خدا باز مى دارد.
روزى از بازارى مى گذشت از جلوى جواهر فروشى رد مى شد دید كه كمربندى مُرصّع به دُرّ و جواهر است ، از عهد خود غافل شد و نگاه طولانى به آن كرد و از زیبائى و حُسن آن تعجب نمود.
صاحب جواهر فروشى دید كه آن جوان با دقت تمام به آن كمربند نگاه مى كند دل از آن نمى برد همینكه آن جوان قدرى از در مغازه جواهر فروشى رد شد صاحب جواهر فروشى كمربند را در دكان ندید فورا از در مغازه بریزآمد و با شتاب تمام خود را به جوان رسانید و دست او را گرفت و گفت اى عیّار تو كمربند را دزدیدى من از تو دست برنمى دارم تا كمربند مرا بدهى و كشان كشان او را به محضر حاكم آورد گفت اى حاكم این جوان دزد است و كمربند جواهرنشان را ربوده .
حاكم نگاهى بسیماى آن جوان كرد و گفت گمان نكنم این جوان دزد باشد زیرا به او این كار نمى آید.
صاحب كمربند گفت چرا او كمربند مرا دزدیده و ما جرا را براى حاكم شرح داد. حاكم دستور داد او را بازرسى كنند وقتى كه او را بازرسى كردند دیدند در زیر لباسهاى جوان كمربند بسته شده ، حاكم متعجب و خشمناك فریاد زد.
((یا فتى اَما نستحیى تلبس لباس الاخیار و تعمل عمل الفجار)) اى جوان آیا حیا نمى كنى و خجالت نمى كشى لباس خوبان را میپوشى و عمل بدكاران را انجام میدهى ؟
جوان وحشت زده و ناراحت گفت : مولاى من قدرى صبر كن تا مطب برایت واضح گردد. سپس رو به آسمان نمود و از صمیم دل گفت الهى لااعود الى مثلها خدایا دیگر به این عمل برنمى گردم مى دانم از یاد تو غافل شدم و به گناه افتادم از كرده خود پشیمان و نادمم توبه مرا بپذیر كه خیلى ناراحتم و آبروى مرا نبر.
قاضى خیال كرد كه جوان عمل دزدى را مى گوید خیلى ناراحت شد و دستور داد او را عریان كنند و تازیانه بزنند (باینكه آن حكم بر خلاف قرآن بود زیرا حكم دزد پس از اثبات دست بریدن بود.)
ناگهان صدائى شنیدند ولى صاحب صدا را ندیدند كه فرمود: ادعو ولاتضربوه انما ارودنا تأ دیبه ) رهاكنید او را زیرا ما مى خواستیم او را تاءدیب نمائیم .
حاكم منقلب گردید واز كرده خود پشیمان شد و از آن جوان عذر خواهى كرد و آمد بین دوچشم او را بوسید و گفت مرا از قصه خود آگاه كن .
جوان جریان عهد خود را با خدا بیان كرد و نقض عهد را نیز عنوان نمود و گفت نقض عهد و پیمان مرا به این رسوائى و بلیه دچار كرد.
صاحب كمربند وقتى از داستان آگاه شد پشیمان و نادم او را قسم داد كه تو را به خدا قسمت مى دهم كه این كمربند را از من قبول كن و مرا حلال نما.
جوان گفت : اى مرد برو دنبال كارت من خودم باعث این كیفر شدم و گوش مالى هم شدم .
 

شنیدم این دعا از یاسمینی

بگفتا کاش یابم هم نشینی

 بگفتم تا بهاران صبر باید