از آنجا كه صبر و استقامت نياز به پشتوانه اى دارد، و بهترين پشتوانه ياد خدا و ارتباط با مبدأ علم و قدرت جهان آفرين است در دنبال اين دستور مى افزايد: و تسبيح و حمد پروردگارت را قبل از طلوع آفتاب و پيش از غروب آن بجا آور. همچنين در قسمتى از شب او را تسبيح كن و بعد از سجده ها(ومن الليل فسبحه و ادبارالسجود). اين ياد مداوم و تسبيح مستمرهمچون قطره هاى حياتبخش باران برسرزمين قلب و جان تومى ريزد، و آن را سيراب مى كند،دائما به تو نشاط و حيات مى بخشد و به استقامت در مقابل مخالفان لجوج دعوت مى كند